Τι πάνε στις διερευνητικές αφού γνωρίζουν το αποτέλεσμα?..

Μιχάλης Ιγνατίου

Μελετούμε προσεκτικά τις δηλώσεις των Ελλήνων αξιωματούχων για τις διερευνητικές επαφές που ξεκινούν τη Δευτέρα στην Πόλη.
Και μας προκαλεί τεράστια εντύπωση ότι... η αισιοδοξία για το αποτέλεσμα είναι εξαφανισμένη. Δεν είδαμε ένα σοβαρό άνθρωπο στην Ελλάδα, να αναμένει διέξοδο στο αδιέξοδο μετά από τους δεκάδες γύρους συνομιλιών.


Εκτός των γνωστών νεοφιλελεύθερων καθηγητών, που συστήνουν στην ελληνική κυβέρνηση να υποχωρήσει για να υπάρξει πρόοδος, όλοι, μα όλοι, συμφωνούν ότι πρόκειται να διεξαχθεί διάλογος κωφών. Διότι:


Η Αθήνα δεν συζητά τίποτα άλλο εκτός των θαλάσσιων ζωνών, και
Η Άγκυρα απαιτεί να συζητηθούν όλες οι απαράδεκτες αξιώσεις της.
Ποιος ο λόγος, λοιπόν, της έναρξης αυτής της νεκρής διαδικασίας, που μέχρι τώρα δεν πρόσφερε τίποτα στην επίλυση των όποιων θεμάτων υπάρχουν, που στην πραγματικότητα δημιουργεί μόνο η επεκτατική πολιτική της κατοχικής Τουρκίας.

Βεβαίως, οι «Ελβετοί» του διπλωματικού και καθηγητικού κόσμου θα απαντήσουν, μα πως, τουλάχιστον συζητούμε. Μία ζωή οι άνθρωποι αυτοί εκτός πραγματικότητας. Τι συζητάτε μωρέ; Να δώσετε ελληνική κυριαρχία;


Όλοι οι εκπρόσωποι της ελληνικής κυβέρνησης, που μίλησαν μέχρι σήμερα, από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια μέχρι και τους βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης, συμφωνούν πως αν η Τουρκία επιμένει να θέσει όλα τα θέματα τότε δεν υπάρχει λόγος συνέχισης της διαδικασίας. Πιστεύω ότι ορθά τα κατάλαβα. Εκτός…


Εκτός αν ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Μεγάρου Μαξίμου, έχει κάτι άλλο στο μυαλό του, καθώς οι σκέψεις του για τον ελληνοτουρκικό διάλογο, διαφέρουν από αυτές του κ. Μητσοτάκη και του κ. Δένδια.


Η Τουρκία θα βρει ένα τρόπο, φοβάμαι, να διατηρήσει αυτόν τον διάλογο κωφών μέχρι τον Μάρτιο για να αποφύγει τις ευρωπαϊκές κυρώσεις… Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών το γνωρίζουν. Και δεν πρέπει να το επιτρέψουν.




Επίσης, βρισκόμαστε σε μία φάση κατά την οποία δεν γνωρίζουμε τι θα συμβεί μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον. Ο νέος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει εκφρασμένες θέσεις. Και δεν μπορεί να τον επηρεάσει, ας πούμε, η κ. Αμάντα Σλόατ, η οποία διακατέχεται από «τουρκολαγνισμό».


Δεν πρέπει να βρεθεί η Ελλάδα στη δυσάρεστη θέση, να συνομιλεί με τους Τούρκους βοηθώντας να μην επιβληθούν οι ευρωπαϊκές κυρώσεις, και οι Αμερικανοί με τους Τούρκους να «σκοτώνονται», και οι νέες κυρώσεις να είναι στη γωνία…


Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ...